Rehabilitacja sportowa przeznaczona jest dla zawodowych sportowców jak i amatorów. Ponieważ zwiększa się liczba osób uprawiających sport, zwiększa się również liczba urazów. W mojej dotychczasowej pracy współpracowałem między innymi z piłkarzami Pogoni Szczeci, piłkarkami ręcznymi Pogoni Spa Balitca, maratończykami, tenisistami, motocrossowcami, koszykarzami, wspinaczami, lekkoatletami oraz zawodnikami z wielu innych dyscyplin sportu. Sam również jestem czynnym sportowcem amatorem i każdą wolną chwilę staram się wykorzystać na aktywność ruchową. Jestem również wykładowcą Wyższej Szkoły Edukacji i Terapii gdzie prowadzę zajęcia z Medycyny Sportu I Traumatologii. W swojej pracy zawodowej ze sportowcami zawsze za cel stawiam sobie jak najszybszy powrót do uprawiania sportu. Jednocześnie pamiętając aby ten proces był bezpieczny. Często więc stosuję trening adaptacyjny w okresie między rehabilitacją sportową a pierwszymi zawodami. Większość kontuzji wiąże się z przerwaniem uprawiania naszej ulubionej dyscypliny co często powoduje frustracje i niezadowolenie. Dla zawodowych sportowców jest to często jedyne źródło utrzymania więc jest to dla mnie szczególne wyzwanie i odpowiedzialność aby cały proces rehabilitacji sportowej przebiegał zgodnie z wyznaczonym planem i zakończył się pełnym sukcesem. Najczęstsze urazy z którymi zgłaszali się do mnie sportowcy to: zerwanie więzadła krzyżowego przedniego ACL, zerwanie więzadła pobocznego piszczelowego MCL, uszkodzenia łąkotek, bóle kręgosłupa, uszkodzenia obrąbka stawowego SLAP, łokieć tenisisty i golfisty, zerwanie mięśnia piersiowego, mięśnia dwugłowego, mięśnia prostego uda, urazy rozcięgna podeszwowego, zerwanie ścięgna Achillesa, złamania.
Część tych urazów wymagała leczenia operacyjnego np.: rekonstrukcje więzadeł, szycie łąkotki, szycie ścięgna Achillesa, rekonstrukcja obrąbka, zespolenie kości. Inne urazy wymagały wyłącznie leczenie zachowawczego czyli dobrze zaplanowanych ćwiczeń, które stanowią podstawę rehabilitacji sportowej. Cały proces może być uzupełniony o krioterapię, kinesiotaping, terapię manualną, terapię powięziową, analizę biomechaniczną. Na koniec terapii przeprowadzam badanie funkcjonalne, test FMS, test wytrzymałości oraz zalecam wykonanie badania USG. Prowadzę również trening motoryczny, funkcjonalny oraz wytrzymałościowy jako formę treningu uzupełniającego w danej dyscyplinie. Pamiętajmy, że podstawę piramidy optymalnego przygotowania motorycznego stanowi:
1. Motoryczność podstawowa w ujęciu funkcjonalnym. Obejmuje podstawowe przejawy wzorca ruchu: stabilność, zakres ruchu, koordynacja.
2. Motoryczność ukierunkowana, która obejmuje zdolności motoryczne ukierunkowane np.: siłę, moc, szybkość, wytrzymałość.
3. Umiejętności techniczne – charakterystyczne dla danej dyscypliny.
Tak więc podstawę przygotowania do uprawiania sportu bez kontuzji stanowi ocena jakości ruchu, a nie liczby wykonywanych ruchów.